نحوه برخورد حسابرس درخصوص کفایت ذخیره مالیات

نحوه برخورد حسابرس درخصوص کفایت ذخیره مالیات

در خصوص مالیات به نظر می رسد ذکر نکات ذیل خالی از لطف نباشد :

احتساب ذخیره جهت یک تعهد محتمل ، شرط لازم است نه کافی . مطابق استاندارد های حسابداری هرگاه نتوان به گونه ای اتکاپذیر مبلغ تعهد را برآورد کرد ، هیچ لزومی به شناسایی ذخیره نمی باشد و در چنین شرایطی ، افشای مناسب کفایت می کند.

بحث مبنا و ملاک قابل اتکاء در خصوص اندازه گیری مالیات ، یکی از موضوعات پر ابهام و چالش برانگیز برای مودیان ، دستگاه مالیاتی و حسابرس است. تجربه نشان داده به ضرس قاطع نمی توان گفت مبلغ مندرج در برگ تشخیص و حتی برگ قطعی مالیات ملاک اتکاپذیری برای مبنای اندازه گیری ذخیره مالیات قرار دارد ، زیرا در مراحل بعدی دادرسی مالیاتی جرح و تعدیل مبالغ مندرج در برگ های یاد شده نیز محتمل است. به نظر می رسد در چنین شرایطی روند تشخیص مالیات های نهایی شده ۳ الی ۵ سال پیشین را می توان ملاک عمل قرار داد.

در خصوص نحوه ی برخورد حسابرس با موضوع کسری ذخیره مالیات ، همه ی حالات ایراد از ابهام گرفته تا عدم توافق ، متصور است و در چنین شرایطی ، بند شرط یا بند تاکیدی نمودن آن در گزارش ، به قضاوت حرفه ای حسابرس بستگی دارد.